یادداشت لاکانیسم: متن پیش رو مصاحبه پایگاه اینترنتی «لاکانین ریویوز» با «توماس سولوس» (Thomas Svolos) در سال ۲۰۱۸ است. «توماس سولوس» یک روانکاو برجسته لاکانی و نویسنده کتاب مهم روانکاوی قرن بیست و یکم است. ترجمه این مصاحبه به عهده «رضا پیشکار» بوده است. ۱– میراث لاکان در آمریکا چیست؟ ما می‌توانیم تاثیر لاکان را در ایالات متحده‌ تا بازدید‌هایی که او پنجاه سال پیش از اینجا داشته است ردیابی کنیم. تاثیر او روی روانکاوان و بالین‌کاران ناچیز بود. با وجود این دانشگاهی‌های آمریکایی علاقه زیادی به لاکان داشتند. یکی از نکاتی که من در کتاب روانکاوی قرن بیست و یکم شرح و بسط می‌دهم تحسین و تکریم دانشگاهی‌ها به این دلیل است که آنها میراث لاکان را به‌مثابه یک خواننده در نظر می‌گیرنند: یک خواننده‌ سمپتوم‌ها یا ناخودآگاه در عرصه‌ی بالینی، لاکان به خاطر فراهم کردن روشی برای خوانش پدیده‌های اجتماعی یا فرهنگی برای دانشگاه ارزشمند بود. ما روانکاوان آشکارا لاکانی را تنها

یادداشت لاکانیسم: متن حاضر مصاحبه سال ۲۰۱۱ روزنامه گاردین (the guardian) با روانکاو برجسته لاکانی درین لیدر (Darian Leader) است. ترجمه انگلیسی به فارسی این مصاحبه به عهده «امیررضا حسینی» بوده است. درین لیدر در یک خانه‌ی جرجی [۱] شیک در کلارکنول (Clerkenwell) زندگی می‌کند و به کار مشغول است ــ و بله، در اتاق مشاوره‌ی او کاناپه‌ای وجود دارد: کاناپه از فلز کروم‌شده و چرم مشکی ساخته شده است. آیا همه‌ی بیماران از آن کاناپه استفاده می‌کنند؟ نه. لیدر روانکاوی لاکانی است و روانکاو لاکانی بودن به این معناست که جلسات او مدت‌متغیر هستند و کجا نشستن (یا دراز کشیدن) به بیمار بستگی دارد و غیره. لیدر می‌گوید خرسند خواهد بود که ببیند بیمار در محوطه‌ی بیرون روی نیمکت نشسته‌ است، اگر در آن لحظه این کار ایده خوبی به نظر برسد. برای ضبط مصاحبه من روی صندلی‌ای دقیقا روبروی او می‌نشینم و سخت تلاش می‌کنم که حواسم توسط نام‌های نسبتا

یادداشت لاکانیسم: متن حاضر «بخش دوم» مقاله‌ طولانی روانکاو برجسته آمریکایی «بروس فینک» است که نخستین بار در سال ۲۰۰۶ در مجله اسلوونیایی «Filozofski vestnik» منتشر شده است. ترجمه انگلیسی به فارسی این مقاله به عهده «سید محمدرضا میرشاه علی» بوده است. “درباره گرایش کلی به خوار و حقیر کردن در ساحت عشق” (۱۹۱۲) اگر بخواهیم تاریخی نگاه کنیم این مقاله بعضی وقت‌ها قدیمی به نظر می‌رسد (به خصوص، بحث آن درباره خانواده بوژوایی وین)، با وجود این به نظر می‌رسد قسمت‌های مشخصی از آن همچنان معتبر است. ابتدا در اینجا “عشق” از “میل” متمایز می‌شود، ظاهرا فروید میل را به میل جنسی اختصاص می‌دهد (۱۸۳)، اما بعدها شاید این دو در Tribe، رانه، در هم آمیخته می‌شوند، این واژه همیشه در متون انگلیسی به “غریزه” ترجمه می‌شود، و شاید سرمایه‌گذاری لیبیدویی کلی‌ای را توصیف می‌کند که فرد روی یک ابژه انجام می‌دهد، بدون توجه به اینکه چگونه بین (پیوست/دلبستگی؟) عشق و میل

یادداشت لاکانیسم: متن حاضر «بخش اول» مقاله‌ طولانی روانکاو برجسته آمریکایی «بروس فینک» است که نخستین بار در سال ۲۰۰۶ در مجله اسلوونیایی «Filozofski vestnik» منتشر شده است. ترجمه انگلیسی به فارسی این مقاله به عهده «سید محمدرضا میرشاه علی» بوده است. فروید و لاکان درباره عشق: یک کاوش ابتدایی «بروس فینک» این کاملاً واضح است که من وارد پزشکی شدم چون در این امر شک داشتم که روابط بین مرد و زن نقش تعیین کننده‌ای در سمپتوم‌های انسان‌ها دارد […]. حقیقت غایی این است که بین مرد و زن اوضاع روبه‌راه نیست. لاکان ۱۹۷۶،۱۶ اصطلاحاتی که متفکرین تلاش کرده‌اند تا از طریق آن‌ها تجربه انسانی به شدت پیچیده عشق را درک کنند، هم بسیار متنوع هستند و هم به صورت قابل ملاحظه‌ای در طول زمان تغییر کرده‌اند. علاوه بر سنت‌های شرقی که من در این‌جا به آنها اشاره نخواهم کرد، حداقل دو سنت عمده غربی وجود دارد. سنت یونانی

یادداشت لاکانیسم: متن پیش رو مصاحبه سال ۲۰۱۷ الکساندغ ژیلبغ (Alexandre Gilbert) با نینا کراینیک (Nina Krajnik) روانکاو و فیلسوف اسلوونیایی، بنیان‌گذار «انجمن روانکاوی لاکانی اسلوونی» و موسسه آکه‌غون (Achéron) لیوبلیانا است. ترجمه انگلیسی به فارسی این مصاحبه به عهده «هادی یوسفی» بوده است. شما همانند آنه دوفومانتِله (Anne Dufourmantelle) از فلسفه به روانکاوی آمده‌اید. موضوع پژوهش شما در طول دوره فلسفی‌تان چه بود؟ من با پایان‌نامه‌ای درباره رویکردهای فلسفی به شب‌زنده‌داری فینگن‌ها اثر جیمز جویس فارغ‌التحصیل شده‌ام. پیوند میان فلسفه و ادبیات همواره برای من بااهمیت بوده است. با این پرسپکتیو من نه تنها فیلسوفانی همچون دریدا، هلن سیکسو و سایر افرادی که روی ادبیات جویس کار کرده‌اند، بلکه فیلسوفانی مانند جامباتیستا ویکو را نیز مطالعه کرده‌ام که روی او تاثیراتی گذاشته‌اند. اما برای من محل تلاقی بین «تفکر فرانسوی» و جویس از همه‌چیز جذاب‌تر بود و طولی نکشید که مرا به سوی مرجع و منبعی ــ لاکان ــ کشاند که برای

یادداشت لاکانیسم: متن حاضر مصاحبه مجله «براک» (Breac) با دکتر بری اٌدانل (Barry O’Donnell) در سال ۲۰۱۷ است. بری اُدانل سرپرست برنامه‌های روان‌‎درمانی در دانشکده‌ی پزشکی کالج دانشگاه دوبلین (UCD) و مدیر دانشکده‌ی رواندرمانی بیمارستان دانشگاه سن وینسنت است. او به عنوان روانکاو و سرپرست آموزش روانکاوی نیز فعالیت می‌کند. بری اُدانل در طول حیات علمی خود ریاست نهادهای آموزشی رواندرمانی و روانکاوی بسیاری را به عهده داشته و تلاش‌های او در کشور ایرلند موجب گسترش توجه عرصه‌های عمومی و تخصصی به روانکاوی لاکانی شده است. او همچنین دارای مدرک دکترای فلسفه از دانشگاه دوبیلن است و مقالات بسیاری در زمینه روانکاوی لاکانی منتشر کرده است. ترجمه انگلیسی به فارسی این مصاحبه به عهده «محمد یعقوبی» بوده است. مقدمه دانشکده روان‌‎درمانی در سال ۱۹۸۳ به منظور توسعه‌ی آموزش روان‌‎درمانی در دپارتمان روانپزشکی بیمارستان سن وینسنت (St. Vincent’s Hospital) (بعد‌ها بیمارستان دانشگاه سن وینسنت) تأسیس شد. اولین سرپرست و یکی از