قفسی که به دنبال پرنده رفت
یادداشت لاکانیسم: متن پیش رو مقالهای از دکتر دیوید راتموکو است که نخستین بار در پاییز 2001 در نشریه THE SYMPTOM منتشر شده است. ترجمه انگلیسی به فارسی این مقاله به عهده «دریا حقوردیان» بوده است. «قفسی که به دنبال پرنده رفت» دیوید راتموکو[1] فرایند چندعلتمندی[2] اغلب با صورتبندی سمپتومها[3] تطبیق داده شده است و این انطباق حقیقت دارد. به بیان رسمی، چندعلتمندی فرایندی است که «بیشتر با شرایط معین میشود تا ضرورت» (دیکشنری آکسفورد)، یا به بیان هگل، بهترین گونه در نوع خود است ــ همانطورکه در دال «انسان/مرد(man)» مشاهده میشود که هم بر اصلاح ژنریک و هم بر اصلاحی جنسیـخاص دلالت دارد. چندعلتمندی در روانکاوی «چیزی بیش از یک نیاز یا میل را بیان میکند» (دیکشنری آکسفورد)، چندعلتمندی ادغام آرزوی آگاهانه و ناخودآگاهانه است که به رمزگذاری سمپتوم منتهی میشود. لازم به ذکر نیست که سمپتوم بهمثابه چندعلتمندی با تمام پراکتیسها و پارادیمهای ادبی تفسیر عمیقا مرتبط است زیرا تماشگر/سوژه را